Ursulinenklooster

Het Ursulinenklooster van Hamont werd in 1839 opgericht en was tot 1960 in het hele Britse rijk en bij de beau-monde in Nederland bekend. Het klooster van Hamont was de tweede vestiging in Limburg van de congregatie van Tildonk. Vanaf het begin kreeg het klooster een taak in het lokale onderwijs. Eerst werd er een pensionaat gerealiseerd, daarna de lagere school en tenslotte de kleuterschool.
Zoals gewoonlijk bij dergelijke onderwijscongregaties werd er in de tweede helft van de negentiende en eerste helft van de twintigste eeuw constant gebouwd om aan de noden van het onderwijs te voldoen. De meeste kloosters stapelen daarom verschillende bouwentiteiten op, met evenveel stijlverschillen. Dat was in Hamont niet anders.

In Hamont werd het kloostercomplex in drie grote fasen uitgevoerd: 
- de eerst bouw tussen 1839 en 1840
- een tweede in de periode tussen 1869 en 1873
- en een derde bouwperiode tussen 1899  en 1904.
Uit die laatste bouwperiode dateert het aparte gebouw met de pianokamertjes (1904), de Calvarieberg (1900) en de zogenaamde Engelse tuin. Allemaal het bezoeken meer dan waard! Dit uitzonderlijk geheel bleef tot op vandaag bewaard, ondanks de grote brand die in 1958 het grootste gedeelte van het klooster verwoestte.

Kloosterkapel
De kloosterkapel is (kunst)historisch gezien het belangrijkste gebouw van Hamont-Achel en werd gebouwd door de beroemde grondlegger van de neogotiek in de Nederlanden Pierre J. Cuypers uit Amsterdam. Dat niet alleen de ruwbouw en het ontwerp van de (glas)ramen van zijn hand zijn, maar ook de totale inrichting, maakt van de kapel een unicum.